Pszczoły, zarówno samotnice, trzmiele jak i pszczoły miodne, aby wyżywić siebie i przyszłe pokolenia potrzebują pyłku i nektaru. Znaczna większość z nich nie potrafi ich magazynować (nie wytwarzają miodu), dlatego pokarm musi być ciągle dostępny. Owady dziko żyjące często latają na dość krótkie dystanse, dlatego źródło pokarmu powinno znajdować się w pobliżu miejsc, w których gniazdują. Jeżeli chcemy pomóc dzikim zapylaczom konieczne jest sadzenie roślin, które ów pokarm zapewniają, lub zabezpieczanie miejsc, gdzie takie rośliny występują. Są to dzikie zakątki ogrodów, nieużytki czy miejsca ruderalne.
Przykładem roślin, które zapewniają owadom pokarm i zarazem są ozdobą ogrodu mogą być:

krokus wiosenny, wrzosiec krwisty, miodunki, dąbrówka rozłogowa, groszek szerokolistny, dzwonek skupiony, chaber górski i wielkogłówkowy, czosnek szczypiorek, dzielżan jesienny, rozchodnik wielki. Oczywiście jest ich znacznie więcej, pamiętajmy jednak by nie wprowadzać gatunków inwazyjnych, oraz że najlepsze będą gatunki rodzime.

Cennym pożytkiem są też uprawiane w ROD drzewa i krzewy owocowe
(porzeczka, malina) oraz zioła (szałwia, tymianek, melisa, hyzop).

Na większych terenach można założyć łąkę kwietną (albo po prostu rzadziej kosić trawę i pozwolić rosnąć swobodnie „chwastom”- takim jak mniszek lekarski czy bluszczyk kurdybanek). Jeśli jednak dysponujemy niewielką przestrzenią (grządka czy nawet większa donica) spróbujmy wysiać mieszankę dzikich kwiatów. Nasiona można kupić lub zebrać nasiona roślin dziko rosnących w okolicy.